മഴ..
ഓര്മ വെച്ച നാളുകളില്
മഴ ഒരു തണുപ്പാണ്..
എങ്ങും വീണു ചിതറുന്ന
മഴതുള്ളികള്ക്ക്,
പുതുമണ്ണിന്റെ ഗന്ധമാണ് ..
മുറ്റം നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മഴ
എന്നും എന്റെ കളിതോണികളെ
നനച്ചിരുന്നു..
പിന്നെയും കാലം കഴിഞ്ഞപ്പോള്
മഴ എനിക്ക്
പുതിയൊരു ഭാവമായി..
പ്രണയത്തിന്റെ ഭാവം..
തോരാതെ പെയ്യുന്ന മഴയില്
ആ പുതിയ സംഗീതം
ഞാന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു..
ഞാനറിയാതെ തന്നെ
എന്നില് നിറഞ്ഞു..
ഋതുക്കള് മാറി മറഞ്ഞപ്പോള്
മഴ എനിക്ക്
കണ്ണീരിന്റെ നനവായി..
മിന്നലിന്റെ വെളിച്ചത്തില്
ജാലകപ്പടിയില് ഇരിക്കുമ്പോള്
മഴയെന്നും എനിക്ക് കൂട്ടുവന്നു..
എന്റെ കരച്ചില്
ആരും കേള്ക്കാതിരിക്കാന്
എനിക്കൊപ്പം കരഞ്ഞു..
അന്ന് ഞാനറിഞ്ഞു ,
ആത്മാവിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങുന്ന
ഈ മഴ
എന്റെ എല്ലാമാണെന്ന്..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment